Zrównoważony rozwój

Zrównoważony rozwój w produkcji biomasy

Energia pozyskiwana z przetwarzania biomasy stanowi obecnie zdecydowaną większość energii otrzymywanej ze źródeł odnawialnych. Prognozy wskazują na szybko rosnące zużycie biomasy w celu produkcji paliw. Z tego względu powstaje realne zagrożenie rabunkową gospodarką leśną lub degradacją gleb w wyniku natężenia intensywności produkcji biomasy na niektórych obszarach. Zasady zrównoważonego rozwoju mają zapobiec tym niepożądanym skutkom, lub przynajmniej jak najbardziej zminimalizować ich oddziaływanie na środowisko.

Źródła odnawialne niszczą nieodnawialne

Wraz z postępującym rozwojem technologicznym, znacznie zwiększa się zużycie energii, a tym samym zużycie zasobów naturalnych. Zapobiegać temu na wykorzystanie źródeł odnawialnych – na przykład biomasy. Jednak wzrost opłacalności produkcji biopaliw doprowadza w wielu przypadkach do poświęcania innych zasobów – leśnych, gruntowych na rzecz produkcji biomasy. W ten sposób, przy nie zachowaniu zasad zrównoważonego rozwoju, zasoby nieodnawialne kurczą się. Dopiero zastosowanie tych zasad pozwala na rozwój produkcji nie wpływającej negatywnie na środowisko.

Certyfikacja biopaliw

Stosowane w Unii Europejskiej biopaliwa muszą spełniać przynajmniej podstawowe wymogi w zakresie ochrony środowiska. Z tego względu konieczna jest certyfikacja biopaliw przed ich wprowadzeniem do sprzedaży. Celem certyfikacji jest  zapewnienie zrównoważenia w gospodarowaniu gruntami, ochronę zasobów naturalnych oraz redukcja emisji gazów cieplarnianych. Certyfikacji dokonują uprawnione jednostki na podstawie spełniania określonych wymogów przez podmioty zajmujące się produkcją oraz sprzedażą biopaliw.

System REDCert

System REDCert jest systemem certyfikacji produkcji biomasy, zatwierdzonym w Niemczech 2 czerwca 2010 roku. System obejmuje swym zakresem całość produkcji biopaliw, począwszy od produkcji i dystrybucji surowej biomasy roślinnej, przez jej przetwarzanie w procesach technologicznych, aż po ostateczne wprowadzenie na rynek produktu gotowego do sprzedaży. Przedsiębiorstwa starające się o przyznanie certyfikatu muszą spełnić wysokie europejskie standardy pod względem różnych czynników, obejmujących między innymi: zaufane źródło pochodzenia surowca, zachowanie zasad zrównoważonego rozwoju przy jego pozyskiwaniu oraz przetwarzaniu, określone regulacje pod względem emisji gazów cieplarnianych. Oprócz tego, zwraca się uwagę również na zachowanie zrównoważonego rozwoju w sferze społecznej i ekonomicznej miejsca produkcji. Dzięki certyfikacji w systemie REDCert, producenci zapewniają, że spełniają powyższe wymogi produkcyjne i oferują tylko biopaliwa znajdujące się w ustalonej normie pod względem jakości.

System ISCC

System ISCC jest europejskim systemem certyfikacji  biopaliw wprowadzanych do sprzedaży, zatwierdzony przez niemiecką federalną Agencję ds. Rolnictwa i Zywności (BLE). Głównym celem, jaki wyznacza certyfikacja ISCC, jest możliwość unormowania produkcji i przetwarzania biomasy na podłożu zasad zrównoważonego rozwoju – jednego z kluczowych zagadnień współczesnej gospodarki. Jest to system złożony, w który wpisują się zagadnienia związane zarówno z ochroną praw człowieka i pracownika, jak i z ochroną środowiska naturalnego. Oprócz tego obejmuje również redukcję emisji gazów cieplarnianych oraz zrównoważone gospodarowanie gruntami. Uzyskanie certyfikatu w systemie ISCC jest możliwe po wydaniu przez jednostkę certyfikująca pozytywnej opinii. Certyfikat, ze względu na swoją rozpoznawalność, może ułatwić sprzedaż biomasy na terenie kraju oraz poza jego granicami, ponieważ stanowi dowód jej produkcji w sposób zrównoważony, co dla wielu kontrahentów jest istotnym czynnikiem lub nawet wymogiem wyboru.

Zrównoważony rozwój Leave a comment

Dobre praktyki GHP, GMP, GAP, GCP

Dobre praktyki są wstępem do wdrażania systemów jakości. Przedstawiają wymagania najczęściej prawne określone w rozporządzeniach i ustawach. Przykładowe zastosowanie dobrych praktyk przedstawia rysunek:

ghp gmp gcp gap hacap haccp

  • dobre praktyki higieniczne (GHP)
  • dobre praktyki produkcyjne (GMP)
  • dobre praktyki weterynaryjne (GWP)
  • dobre praktyki rolnicze (GAP, GlobalGAP, EuropGAP)
  • wymagania dla transportu
  • wymagania dla myjni samochodowych
  • program warunków wstępnych (PRP – ISO 22000:2005)
Bezpieczeństwo żywności Leave a comment

plan HACCP

Etap 1
Przeprowadzenie oceny rzeczywistego stanu higieniczno – sanitarnego zakładu z punktu widzenia GHP i GMP. Określimy wszelkie niezgodności w odniesieniu do prawa polskiego, europejskiego oraz Codex Alimentarius.

Etap 2
Przygotowanie pracowników do wdrożenia systemów jakości poprzez:
- zapoznanie z systemami
- pomoc przy tworzeniu instrukcji, procedur właściwych dla zakładu
- szkolenia

Etap 3
Opracowanie księgi GHP/GMP, co jest punktem wyjściowym do wdrażania systemu Haccp.

Etap 4
Przygotowanie do właściwego wdrażania systemu Haccp poprzez przygotowanie dokumentacji będącej elementem planu Haccp.

Etap 5
Opracowanie planu Haccp w skład którego wchodzi:
- przeprowadzenie analizy zagrożeń
- identyfikacja krytycznych punktów kontroli (CCP)
- określenie działań korygujących
- określenie limitów krytycznych CCP
- określenie systemu monitorowania CCP
- określenie działań prewencyjnych

Etap 6
Przeprowadzenie auditu końcowego, podsumowującego wdrożenie systemu Haccp

Bezpieczeństwo żywności Leave a comment

Zasady systemu HACCAP

  • Zasada 1 – Identyfikacja zagrożeń i opisanie środków zapobiegawczych. Należy utworzyć zespół, który będzie odpowiedzialny za wszystkie działania podejmowane podczas tworzenia, wdrażania i utrzymania systemu. Sporządzić blokowy schemat procesu technologicznego, a po jego zweryfikowaniu wypisać wszystkie możliwe zagrożenia biologiczne (bakterie, wirusy, pasożyty), chemiczne (naturalne toksyny, związki chemiczne, pestycydy, metale ciężkie, pozostałości środków myjących) i fizyczne (szkło, metal, elementy opakowań) występujące na poszczególnych jego etapach oraz związane ze stosowanymi surowcami, dodatkami i materiałami. Następnie należy oszacować istotność zagrożeń i opisać środki kontrolne umożliwiające opanowanie zagrożeń istotnych dla bezpieczeństwa żywności.
  • Zasada 2 – Identyfikacja krytycznych punktów kontroli (CCP) Zespół HACCP powinien zidentyfikować tzw. krytyczne punkty kontrolne (CCP), tj. wszystkie miejsca w procesie technologicznym, w których do zagwarantowania bezpieczeństwa żywności jest niezbędne opanowanie (kontrola) występujących tam zagrożeń. Do identyfikacji CCP zaleca się stosowanie jednego z wielu tzw. drzewek decyzyjnych.
  • Zasada 3 – Identyfikacja limitów krytycznych Dla każdego CCP należy ustalić tzw. limity (granice) krytyczne oznaczające takie wartości mierzalne środków kontrolnych, których nie można przekroczyć, ponieważ jest to jednoznaczne z utratą bezpieczeństwa wyrobu gotowego.
  • Zasada 4 – Ustalenie systemu monitorowania CCP Każdy CCP powinien mieć ustalone wymagania odnośnie sposobu i częstotliwości odczytywania i zapisywania wartości środków kontrolnych (tzw. monitorowanie CCP) oraz osoby odpowiedzialnej za te działania.
  • Zasada 5 – Określenie działań korygujących Należy opracować procedury działań korygujących, które muszą być podjęte, gdy monitorowanie wykaże przekroczenie ustalonych granic krytycznych. Konieczne jest także wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za podjęcie tych działań. Działania korygujące powinny zawierać sposób przywrócenia kontroli zagrożeń w CCP, a także sposób postępowania z produktem, który został wyprodukowany, gdy ustalone granice krytyczne zostały przekroczone.
  • Zasada 6 – Ustalenie procedur weryfikacji systemu Należy opisać sposób sprawdzania poprawności funkcjonowania systemu. System taki, opisany w formie procedury, może opierać się na wynikach badań mikrobiologicznych produktów końcowych lub reklamacjach. Zalecanym sposobem weryfikowania systemu jest wykonywanie tzw. audytów wewnętrznych systemu.
  • Zasada 7 – Ustalenie procedur zapisów : Dokumentacja i zapisy systemu HACCP stanowią dowód zapewnienia bezpieczeństwa żywności, dlatego należy opracować procedury sporządzania, prowadzenia, przechowywania i nadzorowania wszystkich dokumentów i zapisów systemu HACCP
Bezpieczeństwo żywności Leave a comment

Zrównoważony rozwój biomasy

Produkcja biomasy jest od niedawna tematem poruszanym dość często. Jak wiemy zapasy źródeł nieodnawialnych powoli się kończą. W związku z czym szukamy nowych rozwiązań, które były by dobre na dłuższy okres czasu. Jak wiemy mamy kilka odnawialnych źródeł energii tj. energia wody, geotermalna, Słońca i wiatru.

Na tym jednak nie koniec. Staramy się znaleźć masę innych rozwiązań, dzięki którym na ten przykład rolnictwo będzie bardziej wykorzystane niż teraz. Rolnictwo powinno dawać światu wiele rozwiązań, nad którymi obecnie pracuje wiele ludzi.

Jednym z takich rozwiązań jest produkcja biopaliw. Dzięki takim rozwiązaniom używając naturalnych składników, które są dla nas ciągle dostępne damy szanse rozwojowi techniki i nie tylko. Równowaga polega na tym, aby nie skupiać się na jednym dziale kosztem innych. Produkując biopaliwa z rzepaku, zaniedbamy kwestię gazów cieplarnianych czy innych kwestii. Stwórzmy więc plan, który będzie dobry dla wszystkich.

Zrównoważony rozwój Leave a comment

Certyfikacja biopaliw

Polska nie od dziś znana jest z dobrych i jakościowych produktów rolniczych. Jednak wiele upraw z powodu konkurencyjnych cen i innych aspektów niszczeje na polach i w magazynach.

Jak wiemy, Polska słynie ze znakomitej produkcji rzepaku. Dzięki certyfikacji biopaliw w 2010 roku, możemy wykorzystać nasz potencjał na rzepak. Co nie tylko da nam szanse na pokazanie się na europejskim rynku, ale również zapewni pracę i przyszłość wielu rolnikom. Jednak certyfikacja biopaliw ma pewne wymagania, dzięki którym nie wszystkie rośliny będą dopuszczone do produkcji biopaliw.

Od 5 grudnia 2010 musimy spełniać kryterium zrównoważonego rozwoju, które dotyczy ochrony klimatu i redukcję emisji CO2. Jak więc widzimy, aby coś osiągnąć, najpierw musimy spełniać pewne normy, a co za tym idzie, rozwijać się.

Zrównoważony rozwój Leave a comment

Systemy certyfikacji (ISCC, REDCert)

System REDcert to system certyfikacji biomasy, który od 5 grudnia 2010 rogu obowiązuje  na terenie Unii Europejskiej. Jest to certyfikat zrównoważonego rozwoju produkcji biomasy- przykładowo: estrów, etanolu, oleju roślinnego itp. Tworzenie takich systemów ma na celu stworzenie przejrzystego  i praktycznego systemu międzynarodowego do certyfikacji  produkcji biomasy. Certyfikacja ta, głownie ma na celu: ograniczenie produkcji gazów cieplarnianych, zrównoważone zagospodarowanie gruntów, ochronę naturalnej biosfery, ochronę praw człowieka i pracownika. Jak więc widzimy system REDCert nie skupia się głownie na ogromnej produkcji biomasy, która polegałaby jedynie na jej ilościowej produkcji. System ISCC REDCert kieruje się założeniami, które mają na celu ochronę nie tylko środowiska ale i człowieka, jako pracownika. Zatem produkcja biomasy to nie tylko nowy produkt, ale i nowe rozwiązania, które dają szanse ‘zdrowemu’ rozwojowi europejskiej gospodarki. Dzięki takim rozwiązaniom przestajemy być szkodnikami dla własnego otoczenia, a tym samym przyczyniamy się do rozwoju nowych technologii.

System ISCC to nic innego jak certyfikacja biopaliw. System ten ISCC- System Certyfikacji łańcucha produkcji biomasy i biopaliw, polega na zrównoważonym zastosowaniu odnawialnych źródeł energii. Produkcja według tego schematu jest bardzo prosta: najpierw uprawa, zbiór, składowanie, potem czas na przetwarzanie i dostawę do ostatecznego odbiorcy. Dzięki takiemu systemowi wszystko odbywa się sprawnie, bez zbędnych przeszkód i szkód. System ISCC określa nam standardy i procedury, jakich musimy się trzymać podczas procesu całej produkcji biopaliwa ( Dyrektywa 2009/28/EC). Celem tego systemu jest miedzy innymi: ograniczenie produkcji gazów cieplarnianych, racjonalne wykorzystanie gruntów, ochronę biosfery oraz zrównoważony rozwój społeczny. 6 zasad na których opiera się system ISCC musi być przestrzegane przez każdą firmę zajmującą się produkcja biopaliw. Po pierwsze, biomasa nie może pochodzić z gruntów, które mają wysoką bioróżnorodność. Po drugie: musi być ona produkowana zgodnie z zasadami odpowiedzialności środowiskowej ( ochrona gleb, wód, powietrza oraz stosowanie dobrych praktyk rolniczych). Po trzecie: pracownicy muszą być dobrze wyszkoleni i odpowiednio zabezpieczeni przed ewentualnymi zagrożeniami. Po czwarte: prawa człowieka muszą być prawami obowiązującymi. Po piąte: podczas produkcji biomasy nie możemy naruszać prawa lokalnego i międzynarodowego. I po szóste: dobre praktykami zarządzania. Wszyscy chcący zająć się produkcja upraw na cele paliwowe muszą o tych zasadach pamiętać.

Zrównoważony rozwój 1 Comment